Geriye Dönmek Demek
geriye dönmek demek her şeyi yeniden görmek tekrar tekrar ağlayıp aynı şeyleri hissetmek dönmek demek, geriye aynı teni yeniden sevmek tekrar tekrar kaybedip aynı toprağa gömülmek dönmek demek nereye olursa olsun döndüğünü herkesten gizlemek hiçbir zaman aynaya bakmayıp her an kendine yalan söylemek dönmek tüm ilerlediğin yolu boşvermek geriye doğru bakmak ve geriye adım atmak…
Evini Kaybetmek
her sevgimin sonunda duyduğum bir şey vardı saf sessizlik, belki hissizlik ne gülüşlerin kokusu vardı ne de sardunyaların sesleri her sevgimin sonunda kaçtığım bir şey vardı barışı olmayan bir savaş gibi kurak topraklarda geçen kan akmadığı halde kan kokusu gelirdi samanlığı ateşe veren her sevgimin sonunda arkamdan geçmiş gelirdi her an boynuma sarılacak gibi paçamdan…
Biri Var
Gökyüzü karanlıktayken Hep bir ses yankılanırdı etraftan Bu ıssız şehirde biri var Bir kaçış, bir kaybediş Ama aslında hep bir bekleyiş Sebebi yok Uzaklara dalıyorum Baktığım yerlerde biri var Öyleki; Biri güneş Biri ay Biri yıldızlar gibi parlar Gökyüzünde biri var Bir hikaye ki Buzlar üzerinde yanan Yeşil çayırlarda koşan Gülüş kokuları arayan Kaç kez…
Sonsuz Döngü
ayın beyaz günleri kırmızılığın açtığı çiçekler dur bir dakika, o da ne burası bildiğin kan yeri mühürlere hapsolmuş eller aynı eskinin yaşanmışı gibi geleceğin beklediği bir mazi farklı tenler, aynı hisler ben gerçekten haklıyım aynı mevsim, aynı sesler karanlığın çığlığını duyabilenler canımı bir an önce alın kış gününün soğuk geceleri ben dans eden bir kar…
Sen Benimsin
Sen benimsin, havada bu rüzgar eserken Benimsin işte, akan göz yaşlarımız bile şahit olur Saçlarımızın buluştuğu bu havada sen benimsin Değilsen, tuttuğumuz aynı çiçeğin yaprakları kurur Gün olur, vakit dolar, yeşillik solar O gün dünya ayla beraber ağlar Anladım, gerçekten Kaybedilen o zaman bir daha gelmeyecek Oturduğumuz ahşap, çizik bank Koşuşturduğumuz yumuşak toprak Baktığımız şu…
Bölünmek
Kan akmayan bir savaş bu Kaçışı yok, ortası yok, barışı yok Çok anlamsız bir üstünlük mücadelesi İki tarafında kaybedişi Kim kimi yener, bilinmez Taraflar aynı, görüşler farklı Bitmeyen bir yol gibi Yenilmemek meselesi Kurak topraklarda savaşan katil ordusu Akmadığı halde gelen kan kokusu Geçmişe dönmek ve geçmişten kaçmakla ilgili biraz Sevmek ile nefret…
Siz Benim Baharıma Şahitsiniz
Size bir hikaye anlatacağım Bir gün çocuk, habersizce çekip gitmiş Duyduğuma göre siyah gökyüzünün yıldızlarından sıkılmış Koşuşturduğu yeşil çayırlar sararmış Size bir gerçekten bahsetmek istiyorum İstesenizde, istemesenizde dinleyeceksiniz Zira bu hayal, bizatihi sizsiniz Geçmişi unutmak, kolay olmuyor bazen Bazen sildim dediğin anılar, hayallerin oluyor, rüyalarına giriyor Size önemli bir sır vermem gerek Mazisi olmayanın, geleceği…
Maziyi Özlüyorum
Güneşli bir günde soğuk bir rüzgar esiyordu Bulutlar, parça parça giderken Mazi, hala ellerimi dişliyordu Neden böyle oldu, yaprak neden daldan ayrılır ki Tanıdıklarım, sevdiklerim, neden hep uzaktalar Nasılda geçmiş zaman Nasılda gitmiş mekan Eskiden, eskiden şırıl şırıl dans ederdik Uzak denen bir şey bilmezdik Gözlerimiz aynı güneşe bakardı Şimdi artık, biz, biz değiliz Yokuz…
Bir Ölüm Şarkısı Aç Kendine
bir ölüm şarkısı aç kendine sonra sor öldüm mü ben bu çıkan nefes son nefesim mi sor kendine bir insan ne kadar ölebilir hatırla o günleri geçmişe git anılara dal diğer bir deyişle öldüğün zamanlara geri dön sonra, tekrar sor kendine daha ne kadar ölebilirim ki
00.04 Anısına Özel
Gün sonbahar, elimde kahve Yağma ihtimali olan kara bakıyorum Kahvemi yudumlarken, her defasında O anı hatırlıyorum İçimde bitmek bilmeyen bir hevesle Geleceği düşlüyorum Kuracak tek bir hayal dahi kalmamışken İçimden gelen bir ses, devam et diyor Direnemiyorum
İstanbul’dan İzmite
İstanbul’dan İzmit’e bir tren yolu var Oradan alır buraya verir Buradan alır oraya verir Yıllar böyle geçer, geçti de Artık ne alan var, ne veren Bir zamanlar, aldıkları şeylere kızardım Aldılar diye nefret kursardım Artık ne giden var, ne gelen Anladım ki, alsalar bile vermeliymişler Gitseler bile gelmeliymişler Bir tren var, loş bir sokakta Vermişler,…
Maziyi Unutalım
Anladım ki artık Sadece susmalıymışız Bakmamak dahi gerekiyormuş her şeye Zaman geçe geçe Gerçekten eski dostsuzluklara alışmışız Anladım, gerçekten Ne gittiğimiz bir yere gidelim eskilerden Ne de dostları bulalım mezarımızda Zaman geçe geçe Sahiden de geçmişiz kendimizden Kendimiz, kendimizle sohbet etmeyi bile unutmuş Anladım, her şeyi kaybedince anladım Meğer, yaşama gayemiz falan yokmuş Sadece bütün…